نفسى اعيط......شعر

موضوع: نفسى اعيط......شعر الجمعة مايو 28, 2010 8:41 pm

نفسى اعيط حلمى ابوح _ دنا بقيت طائر مجروح
مش مدبوح _ ده المدبوح ارتاح _ وهمه انزاح
واتخلص من المه وراح _ اما انا دمى ساح
وصوتى راح _ عايش بدور عالمفتاح

مفتاح سكوتى _ جمودى _برودى حدودى
عايش فى كابوس مش قادر اتكلم وانا صاحى ومش طالع صوتى

واول ملقيت المفتاح _ والشخص الهيفتحلى الباب
كان واقف وراء باب الاحباب _وفى وشى اتقفل وبقى سراب
وعرفت معنى الاكتاب
كان نفسى اعيط حلمى ابوح _بس حلمى عنى غاب
طب امتى حكون طائر مدبوح _ او اموت وارتاح من غير اسباب

جميل بس ليه الحزن ده كله
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ايه الحزن ده كله
رائع تقبل مرورى

ياااااااااااة الكلام حزين اوي يا محمود وبجد مؤثر جدا

بس لية الحزن بلاش تكون حزين عشان الامتحانات وكمان مش هتستفادحاجة اسال مجرب ههههههههههه
بجد بجد توبيك جميل
تسلم ايدك

تسلمو للمروركو الجميل ياشباب
مش ايام امتحانات بقه
هههههههههه
ربنا يستر

جااااااااااااااااااااااااااااااااااااااامد

نفسى اعيط......شعر

نفسى اعيط......شعر

مواضيع مماثلة

مواضيع مماثلة